Satya: prawdomówność i autentyczność

Satya, tłumacząc sanskryt, oznacza prawdę lub esencję. Można ją rozumieć jako prawdomówność w myślach, mowie i działaniu. Występuje ona zarówno w hinduizmie, buddyzmie, dżinizmie, sikhizmie jak i w chrześcijaństwie (istnieje jako przykazanie: “Nie mów fałszywego świadectwa”). W jodze oznacza ona powstrzymywanie się od zniekształcania rzeczywistości oraz fałszu (we własnych wypowiedziach i działaniach). Satya to również czystość w byciu autentycznym - głoszenie swojej prawdy i bycie z nią w zgodzie. Satya to cnota prowadząca nas od ułudy do prawdy, od ciemności ignorancji do światła prawd uniwersalnych.

Konsekwencje kłamstwa i modyfikowania prawdy.

Zacznijmy może od tego, że zgodnie z prawem karmy, to co wysyłamy, będzie do nas wracać. Jeżeli modyfikujemy rzeczywistość i dzielimy się z innymi jej “zmienionymi” wersjami, to będziemy przyciągać odpowiednie do tego odbicia karmiczne. Inni ludzie będą nam mówić półprawdę, a my nie będziemy tego świadomi. Dlaczego? Oni również nie byli świadomi naszych “drobnych kłamstw”. W zgodzie z prawem wibracji, przyciągamy do siebie więcej energii, którą sami emanujemy. Właśnie dlatego (ponownie) przyciągniemy więcej ludzi, którzy również modyfikują prawdę. Będziemy więc w otoczeniu, w którym nie ma pewności, co jest właściwie szczere i prawdziwe. Zauważmy przy tym, że to nie my będziemy wybierać w jakich tematach ktoś “ma prawo” mówić prawdę, a w jakich może ją zmieniać. Jest to dużo prostsze: jeżeli modyfikujemy prawdę na wybrany przez nas temat, to spotykamy ludzi, którzy również to robią w wybranych przez nich tematach. Tematy nie muszą być takie same - ważne jedynie, że każdy wybrał je sam. Czy chcesz otaczać się ludźmi, przy których nie masz pewności, że to, co mówią, jest prawdą? Zamiast próbować ich zmienić, zacznij od siebie. Rzeczywistość jest jedynie lustrem Twojego wnętrza, a więc wybierając prawdę, zaczniesz przyciągać nowych, szczerych ludzi. Odbicie w lustrze zmieni się w odpowiedzi na Twoją wewnętrzną, osobistą przemianę. Więcej o efekcie lustra i rozwoju duchowym znajdziesz TUTAJ.

Jak kłamstwo lub modyfikowanie prawdy wpływa na nas samych?

Osoby, które kłamią lub modyfikują prawdę, łatwiej popadają w iluzje w stosunku do siebie samych. Jeżeli normą jest wybieranie rzeczywistości takiej, jakiej nie ma lub takiej, jaka jest wygodna, to łatwiej jest nawykowo wybierać iluzorycznie. Zamiast zmieniać opowieść o rzeczywistości, możemy otwierać się na gamę doznań i ubarwiać nasze życie tak, by opowieść faktycznie była prawdziwa. Jeżeli chcemy obiektywnie widzieć siebie samego, to musimy zacząć od przyznawania się do tego, co jest w naszym świecie prawdziwe. Trzeba odsiać fantazje od rzeczywistości. Trzeba przestać używać wyobraźni w celu tworzenia iluzji, z powodu własnego lenistwa i braku odpowiedzialności za życie. Zamiast tego można zacząć żyć kreatywniej i wprowadzić do swojego życia więcej interesującej nas fabuły. Nie ma nic złego w samej fantazji, jeżeli służy jako fundament, do przyciągnięcia upragnionych doznań i inspirujących sytuacji, ludzi lub miejsc. Jeżeli jednak fantazja zaczyna wpływać na odczucie realiów, zwiększa to jedynie poziom ignorancji i zagubienia życiowego. Poza tym istnieje również możliwość uzależnienia się od fantazji - poprawiania sobie humoru przy użyciu iluzji, uciekając przed odpowiedzialnością za swoje prawdziwe życie. Dodam jeszcze, że to z problemu nieszczerości w stosunku do siebie, wyrasta wiele innych problemów, takich jak: idealizacja siebie (narcyzm) lub partnera, wywyższanie się lub zaniżanie własnej wartości, niepewność względem tego, co się wydarzyło, brak zaufania do słów drugiego człowieka (podświadomie wiemy, że może on nie mówić prawdy), podejrzliwość i wiele innych.

Kolejny krok to autentyczność.

Kolejną, bardzo ważną kwestią, jest umiejętność wyrażania swojej prawdy. Jest to kolejne stadium, po wybraniu i wprowadzeniu w swoje życie szczerości. Może to nie być takie proste, jeżeli dorastaliśmy w środowisku, w którym na bycie sobą nie było miejsca lub bycie autentycznym nie było chwalone - nie spotykało się ono z akceptacją ze strony rodziców, szkoły, przyjaciół. Jak być prawdziwym, gdy przywykło się do wypierania swojej prawdziwej natury? Jak być prawdziwym, gdy przyzwyczaiło się do dostosowywania siebie samego do otoczenia (jak kameleon)? Jak być prawdziwym, gdy latami uczyło się ignorowania swoich potrzeb oraz blokowania swojej ekspresji? Jak być prawdziwym, gdy nie ma się pewności kim się w ogóle jest? Trzeba to przepracować! W tym artykule nie będę się na tym skupiać, ponieważ temat jest obszerny, ale powiem tylko w skrócie, że konieczne będzie odzyskanie łączności z tym, co Cię uszczęśliwia oraz z tym, co przynosi w Tobie spokój wewnętrzny. Przydatna może okazać się praca z uzdrowicielem lub psychologiem. Wracając do autentyczności… Gdy jesteśmy szczerzy względem siebie i innych, to znika wtedy pewne znane i powszechne zjawisko. Widziałeś kiedyś człowieka, który zależnie od tego, z kim spędza czas, dostosowuje się i zachowuje się całkowicie inaczej? Jest to objaw braku autentyczności. Jest to poszukiwanie rekompensaty dzieciństwa pozbawionego akceptacji (najczęściej pełnego krytyki), oraz mechanizm, który pomaga nam uzyskać pozorną akceptację, kosztem własnej autentyczności. Osoba autentyczna natomiast, to taka, która nie boi się być sobą, z łatwością wyraża swoją prawdę i dzieli się nią ze światem. Taka osoba wybiera w swoim życiu ludzi, którzy są zgodni z jej sposobem bycia. Autentyczność jest skutkiem miłości do siebie samego oraz odwagi skupionej na szczerym dzieleniu się ze światem. Autentyczność to kolejny krok w kierunku prawdomówności - głoszenia prawdy.

Odkrywanie rzeczywistości obiektywnej - prawdy uniwersalne.

Człowiek przychodzi na Ziemię, by odkrywać w sobie jakości, wymagające harmonizacji oraz otwierać się na zrozumienie rzeczywistości, w tym praw nią rządzących. Więcej o tym TUTAJ. Istnieje nieskończona liczba perspektyw patrzenia na rzeczywistość, ale każda taka perspektywa jest jedynie koncepcją lub teorią ułatwiającą zrozumienie siebie, życia oraz rzeczywistości. Żadna perspektywa nie jest rzeczywistością samą w sobie, a jedynie modelem, który próbuje ją opisać. Informacja nie jest tym samym, co byt. Słowa są umownymi mapami rzeczywistości - nie zaś samą rzeczywistością. Istnieje jedna, boska rzeczywistość, którą rządzą prawa uniwersalne, a my, w trakcie dojrzewania duchowego, stopniowo ją odkrywamy. Odbywa się to poprzez proces poszerzania świadomości (koniecznie przeczytaj o tym TUTAJ. Poszerzanie świadomości jest otwieraniem się na prawdę uniwersalną. Misja duchowa człowieka rozpoczyna się, gdy ten uzyskuje wysoki poziom mądrości, wibracji I zrozumienia prawd uniwersalnych. Zaczyna on wtedy odczuwać potrzebę dzielenia się prawdą najwyższą z ludźmi, by każdy mógł mieć do niej dostęp i wyrosnąć ponad poziom ignorancji. Najwyższy poziom Satya to głoszenie prawdy uniwersalnej w sposób, który jest autentyczny z Twoją wyjątkową i unikalną osobowością. Najwyższy poziom Satya to głoszenie “boskiej prawdy”.